Introwertyk to osoba z introwersją.
Introwersja to cecha osobowości charakteryzująca się skupieniem na wewnętrznych uczuciach i myślach, a nie na zewnętrznych źródłach stymulacji.
Introwertycy i ekstrawertycy są często postrzegani w kategoriach dwóch skrajnych przeciwieństw, ale prawda jest taka, że większość ludzi leży gdzieś pośrodku.
Chociaż w Polsce introwertycy stanowią nawet około 30% populacji, wciąż istnieje wiele błędnych przekonań na temat tego typu osobowości.
Introwertyk kontra ekstrawertyk
Introwersja jest ogólnie postrzegana jako część kontinuum wraz z ekstrawersją. Introwersja wskazuje jeden koniec skali, podczas gdy ekstrawersja reprezentuje drugi koniec.
Skrajny introwertyk to osoba introspektywna (często spoglądająca w głąb siebie, przyglądająca się swoim myślom i uczuciom), która relaksuje się w odosobnieniu, lubi spędzać czas sama ze sobą, a spotkania towarzyskie wyczerpują jej psychiczne baterie.
Skrajny ekstrawertyk wykazuje przeciwne cechy – czerpie energię z interakcji społecznych, lubi być wśród ludzi i unika odosobnienia, nie przeszkadza mu bycie w centrum uwagi, a nawet tego pragnie.
Każdy znajduje się gdzieś na skali pomiędzy skrajnym introwertykiem a ekstrawertykiem – rzadko spotykamy skrajności. Jako introwertyka uznamy osobę, która ma skłonność raczej do introwertyzmu, niż do ekstrawertyzmu lub środka tego spektrum.
Bezpłatny test online – sprawdź czy cierpisz na lękiIntrowersja kontra nieśmiałość
Ważne jest, aby nie mylić nieśmiałości z introwertyzmem.
Chociaż oczywiście niektórzy introwertycy mogą być również nieśmiali, nieśmiałość nie jest cechą automatycznie przypisaną do osoby introwertycznej.
Nieśmiałość wskazuje na strach przed ludźmi lub sytuacjami społecznymi. Introwertycy natomiast po prostu wolą nie spędzać zbyt dużo czasu na interakcji z innymi ludźmi.
Introwertycy doceniają przebywanie wśród ludzi, z którymi są blisko i mogą czuć się w towarzystwie komfortowo, nie wykazując nieśmiałości lub lęku społecznego.
Jak rozpoznać introwertyka? Sprawdź, czy jesteś introwertykiem!
Zazwyczaj wiemy (bo intuicyjnie czujemy), czy jesteśmy introwertyczni, czy ekstrawertyczni.
Najłatwiej określić to po własnych preferencjach, co do spędzania czasu w towarzystwie.
Jeśli lubisz spędzać czas samemu, bycie w samotności Cię nie męczy, a po spędzeniu czasie w towarzystwie (nawet bardzo miłym), masz potrzebę odpocząć – prawdopodobnie bliżej Ci do introwertyzmu.
Jeśli natomiast nie czujesz się komfortowo, pozostając zbyt długo w samotności, a najlepiej relaksujesz się w gronie znajomych – to znak, że bliżej Ci do ekstrawertyka.
Pamiętaj jednak, że podział ten nie jest zero-jedynkowy.
Bycie introwertykiem nie oznacza przecież, że za wszelką cenę unikasz ludzi.
Podobnie bycie ekstrawertykiem nie oznacza, że nie potrafisz miło spędzić samotnego wieczoru.
Rozpoznanie u siebie i u swoich bliskich gdzie na skali introwertyzm-ekstrawertyzm się znajdujecie, pomoże Wam lepiej zrozumieć się nawzajem, a także lepiej zrozumieć swoje własne potrzeby.
Wciąż nie masz pewności? Sprawdź inne oznaki introwertyzmu poniżej!
Wszystko o osobowości narcystycznejPrzebywanie w towarzystwie wyczerpuje Twoją energię
To nie znaczy, że tego nie lubisz!
Introwertycy mogą być bardzo towarzyscy i lubić spędzać czas z innymi, szczególnie najbliższymi osobami.
Jednak charakterystyczną cechą introwertyzmu jest to, że „ładujesz” swoje psychiczne baterie w samotności, a „rozładowujesz” przebywając w towarzystwie innych – zwłaszcza ludzi obcych lub w miejscach, gdzie jest bardzo tłoczno.
Odpowiedz sobie na poniższe pytania:
- Czy czujesz się wyczerpany po spędzeniu czasu z wieloma ludźmi?
- Czy po dniu spędzonym na interakcjach z innymi, często potrzebujesz wycofania się poświęcenia trochę czasu dla siebie?
- Czy jeśli jesteś zmęczony i zestresowany, to najlepiej regenerujesz się w samotności lub w bardzo wąskim gronie najbliższych przyjaciół?
Nie przeszkadza Ci samotność
Jeśli jesteś introwertykiem, spędzenie całego wieczoru w samotności, oddając się relaksowi, swojemu hobby, albo dobrej książce lub filmowi, nie brzmi dla Ciebie jak tortury – wręcz przeciwnie, jest to przyjemny plan.
Odpowiedz na poniższe pytania:
- Czy na wieść o samotnym wieczorze lub weekendzie czujesz się zestresowany, czy jest to dla Ciebie komfortowy stan?
- Czy będąc dłuższy czas w samotności, czujesz potrzebę wyjścia do ludzi, czy nie czujesz takiego przymusu?
Masz wąskie grono najbliższych
Jednym z powszechnych błędnych przekonań na temat introwertyków jest to, że nie lubią ludzi.
To nie jest prawda – introwertycy zazwyczaj lubią mieć małą grupę bliskich przyjaciół, zamiast wielu bliższych i dalszych znajomych.
Tę cechę można przekuć w zaletę, bo introwertycy mają naturalną tendencję do tworzenia głębokich i wartościowych relacji.
Odpowiedz na poniższe pytania:
- Czy na co dzień utrzymujesz kontakt z wąską grupą znajomych, czy co chwilę spotykasz się z kimś innym?
- Jak często poznajesz nowe osoby, lub masz na to ochotę?
- Czy łatwo dodajesz nowe osoby do grona swoich znajomych, czy od lat masz raczej niezmienne grono przyjaciół?
Nie jesteś duszą towarzystwa
Choć introwertycy mogą być bardzo śmiali i otwarci w gronie najbliższych, to raczej nie są wulkanem energii w dużym gronie, szczególnie wśród osób, których nie znają za dobrze.
Ta cecha introwertyków często jest mylona z nieśmiałością, a w rzeczywistości dużo bardziej opiera się na wspomnianym wyżej „wyczerpywaniu energii”.
Zabieganie o uwagę, czy bycie w centrum dużej grupy ludzi jest dla nich po prostu zbyt wyczerpujące.
Odpowiedz sobie na pytania:
- Czy podczas większych zgromadzeń (np. wesele, impreza urodzinowa, spotkanie integracyjne w pracy) jesteś w centrum towarzystwa, czy raczej spędzasz ten czas na interakcji z tylko kilkoma osobami?
- Czy na dużym spotkaniu towarzyskim czujesz potrzebę zamienienia słowa z niemal każdym uczestnikiem spotkania, czy może wystarczy Ci ograniczone towarzystwo?
- Czy chodzisz do miejsc publicznych głównie po to, aby poznać kogoś nowego, czy po to, żeby spędzić czas z kimś, kogo już znasz?
Masz dużą świadomość siebie
Samo słowo „introwertyk” pochodzi z łaciny (od intro- + vertere) i oznacza dosłownie „do wewnątrz skierowany”. Introwertycy właśnie tacy są – spędzają dużo czasu ze sobą, swoimi myślami i emocjami.
Introwertycy lubią myśleć o rzeczach i badać je we własnych umysłach. Samoświadomość i samorozumienie są dla nich ważne, dlatego często poświęcają dużo czasu, aby dowiedzieć się więcej o sobie.
To kolejna cecha, która może być wykorzystana przez introwertyka jako mocna strona!
Odpowiedz sobie na pytania:
- Czy często spędzasz czas na rozmyślaniu i analizowaniu swoich wewnętrznych przeżyć?
- Czy często odczuwasz potrzebę przemyślenia trudnych kwestii w samotności, zamiast lub oprócz omawiania ich z innymi osobami?
Czy z introwertyzmu można się „wyleczyć”?
Krótka odpowiedź jest taka, że nie możesz przestać być introwertykiem.
Dlaczego? Ponieważ introwertyzm jest cechą osobowości i w żadnym wypadku nie jest wadą, a tym bardziej zaburzeniem lub chorobą.
Każdy z nas jest inny, a położenie w spektrum introwersja-ekstrawersja to tylko jeden z elementów naszej osobowości.
Jeżeli czujesz, że Twój introwertyzm przynosi Ci cierpienie, możesz mieć do czynienia z jedną z dwóch sytuacji:
- mylisz introwertyzm z czymś zupełnie innym – na przykład lękiem społecznym, osobowością unikającą (lękliwą), depresją, wycofaniem społecznym – są to problemy i zaburzenia, które faktycznie można leczyć i pokonać, szczególnie przy pomocy terapii,
- nie akceptujesz swojego introwertyzmu jako cechy i pożądasz bycia inną osobą, niż w rzeczywistości jesteś.
Nawet, jeśli nie jesteś pewny przyczyny swojego cierpienia psychicznego, warto z taką obserwacją zwrócić się o poradę do specjalisty.
Nie jest to forma pomocy zarezerwowana wyłącznie dla ludzi z diagnozą zaburzenia psychicznego.
Jeśli odczuwasz cierpienie lub nawet wewnętrzny dyskomfort – zgłoś się po pomoc.
Jak zaakceptować bycie introwertykiem?
Brak akceptacji dla własnego introwertyzmu może doprowadzić do prawdziwej męczarni. Introwertyk, który zmusza się do wielu interakcji społecznych, angażuje się w rozmowy wbrew własnej woli i nie szanuje własnych granic, może być po prostu wyczerpany psychicznie.
Jednak zdarza się to i to wcale nie rzadko.
W kulturze popularnej często właśnie ekstrawertycy pokazywani są, jako osoby przebojowe, fajne, pożądane i podziwiane.
Introwertycy za to bywają pokazywani jako odrzutki lub osoby „dziwne” i nieprzystosowane społeczne.
Jeśli w głębi serca czujesz, że jesteś introwertykiem, daj sobie szansę na zaakceptowanie wykorzystanie go na swoją korzyść – dzięki czemu łatwiej będzie Ci go zaakceptować.
Wiedza o byciu introwertykiem pozwoli Ci stopniowo uwolnić się od narzuconych z góry oczekiwań, co do tego, jak powinieneś spędzać czas wolny.
Możesz na nowo odkryć Twoje własne sposoby regeneracji, co pozwoli Ci poczuć się lepiej.
Bycie samoświadomym (co introwertykom przychodzi naturalnie) jest bardzo dużą zaletą. Pielęgnowanie tej cechy sprawi, że będziesz mógł lepiej reagować na swoje własne potrzeby i regulować własne emocje, stając się szczęśliwszą, spokojniejszą wersją siebie.
W związku z introwertykiem…
Jeśli odkryjesz, że Twój wybranek lub wybranka introwertykiem, sam jesteś ekstrawertykiem – lub nawet jeśli jesteś także introwertykiem – wiedza o tym, jak podejść do randkowania z introwertykiem, może być pomocna.
Od wybrania idealnej opcji randki po zapewnienie im przestrzeni, umawianie się z introwertykiem nie musi być wyzwaniem, jeśli wiesz, co może preferować Twój partner. Oto kilka wskazówek, jak zacząć.
Zaakceptuj
Zbyt często ludzie próbują zmienić osobę, z którą się spotykają, zamiast zaakceptować ją taką, jaka jest.
Jeśli spotykasz się z introwertykiem, staraj się go nie osądzać, ani nie zmuszać go, by był kimś, kim nie jest. Zamiast tego doceń to, co twój partner ma do zaoferowania.
Introwertycy dają swojemu partnerowi szansę na zwolnienie tempa, zastanowienie się i stanie się bardziej samoświadomymi.
Podobnie, jeśli jesteś ekstrawertykiem, możesz zapewnić swojemu partnerowi możliwość spróbowania nowych rzeczy i poznania nowych ludzi.
Kluczem jest zapomnieć o całym piętnie społecznym otaczającym introwersję.
Bycie introwertykiem nie jest słabością ani nie oznacza, że introwertycy nie lubią ludzi lub że są aspołeczni.
W rzeczywistości wielu introwertyków robi bardzo ekstrawertyczne rzeczy. Lubią też przebywać z ludźmi.
Różnica polega głównie na tym, że introwertyk będzie potrzebował potem nieco czasu w samotności, aby naładować swoje psychiczne baterie.
Doceń obecność
Bardzo często introwertycy nie potrzebują bezpośredniej interakcji, żeby cieszyć się czyjąś obecnością.
Samo przebywanie w jednym miejscu zaspokaja potrzebę wspólnoty.
Spróbuj pozwolić czasem na momenty wytchnienia, w których mimo przebywania w pobliżu swojego partnera-introwertyka, wcale nie angażujecie się w siebie wzajemnie.
Możecie na przykład poczytać obok siebie książki, obejrzeć film lub zająć się innymi rozrywkami.
Wymaganie ciągłego zaangażowania w bezpośredni kontakt może sprawić, że Twój introwertyczny partner poczuje się osaczony i zwyczajnie zmęczony.
Szukaj kompromisów
Zachowajcie otwartą komunikację, aby najlepiej określić, co pasuje do Was i Waszego związku.
Niektóre pary wymyślają na przykład hasło, którego można użyć, gdy są nadmiernie przytłoczeni w towarzyskich sytuacjach.
W ten sposób introwertyczny partner może zasygnalizować drugiej osobie, że osiągnął swój limit i jest gotowy do wyjścia.
Posiadanie tego słowa pozwala im wcześnie wycofać się z sytuacji bez robienia sceny, publicznego popadania w konflikt lub zwracania na siebie dużej uwagi.
Tak długo, jak oboje pracujecie nad wzajemnym poszanowaniem różnic i preferencji, możecie mieć zdrowy związek, nawet jeśli znajdujecie się na przeciwnych krańcach spektrum introwertyzmu i ekstrawertyzmu.
Podsumowanie
Jeśli identyfikujesz się z pewnymi cechami introwersji i niektórymi cechami ekstrawersji, istnieje całkiem spora szansa, że jesteś gdzieś pośrodku.
Pamiętaj, że ani bycie introwertykiem, ani ekstrawertykiem nie jest „lepsze” lub „gorsze”. Każda z tych identyfikacji może mieć zalety i wady w zależności od sytuacji. Jednak dzięki lepszemu zrozumieniu swojej osobowości możesz nauczyć się wykorzystywać swoje mocne strony i lepiej radzić sobie z trudnościami.
Źródła
- Biela, A. (1987). Osobowość Polaków− próba charakterystyki. Studia Polonijne, 11, 49-62.
- Stahl, S. (2021). Jak się dogadywać mimo różnic? Instrukcja obsługi typów osobowości. Otwarte.
- Laney, M. O. (2002). The introvert advantage: How quiet people can thrive in an extrovert world. Workman Publishing.
- Petric, D. (2019). Introvert, extrovert and ambivert. The Knot Theory of Mind.
- Petric, D. (2022). The introvert-ambivert-extrovert spectrum. Open Journal of Medical Psychology, 11(3), 103-111.
