Przemoc psychiczna – jak się bronić?

Czy kiedykolwiek poczułeś, że ktoś manipuluje Twoimi emocjami? Że każda rozmowa kończy się poczuciem winy lub lęku?

Przemoc psychiczna to forma krzywdzenia, która może pozostawić ślady równie bolesne jak przemoc fizyczna, choć często trudniejsze do zauważenia.

Wiele osób, które jej doświadczają, czuje się osamotnionych, zdezorientowanych i zagubionych.

Ten artykuł pomoże zrozumieć, czym jest przemoc psychiczna, jak rozpoznać jej oznaki i jak zacząć szukać pomocy. 

Czym jest przemoc psychiczna? 

Przemoc psychiczna, nazywana też przemocą emocjonalną, polega na używaniu komunikacji werbalnej i niewerbalnej w celu kontrolowania kogoś lub skrzywdzenia go na poziomie psychicznym.

Chociaż przemoc psychiczna nie pozostawia siniaków, może powodować poważne problemy ze zdrowiem psychicznym.

Ta forma przemocy może być trudniejsza do zidentyfikowania, przez co prawdziwym wyzwaniem jest udzielenie pomocy na czas.

Różne rodzaje przemocy – przykłady

Przemoc, niezależnie od rodzaju, jestem naruszeniem granic drugiej osoby i wywołaniem u niej cierpienia.

Przemoc fizyczna jest najłatwiejsza do zidentyfikowania – polega na naruszeniu nietykalności osobistej.

W jej obręby wchodzi między innymi także przemoc seksualna, czyli naruszenie intymności drugiej osoby.

Przemoc psychiczna jest trudniejsza do zidentyfikowania, ponieważ bywa mylona z normalnym konfliktem lub jest usprawiedliwiana temperamentem jednej z osób.

Konflikt jest normalną częścią związku.

Jeśli jednak podczas konfliktu z drugą osobą czujesz się tak, jakbyś był zastraszany, lekceważony, poniżany, obrażany lub odrzucany, są to oznaki, że przekroczono granicę emocjonalnego znęcania się. 

„Normalny”, czyli zdrowy konflikt, przebiega z poszanowaniem granic godności każdej z osób.

Sprawcy przemocy psychicznej używają jej w celu zdobycia władzy i kontroli poprzez wymuszoną zmianę czyjegoś stanu emocjonalnego.

Niektóre typowe przykłady nadużyć emocjonalnych to:

• zastraszanie,
• wyśmiewanie,
• szantaż emocjonalny,
• groźby,
• traktowanie jak dziecko,
• izolowanie od przyjaciół lub rodziny,
• ataki werbalne (wyzywanie),
• umniejszanie, upokarzanie,
• „karanie” poprzez ograniczenie okazywania uczuć lub poświęcania uwagi,
• gaslighting.

Gaslighting to taktyka stosowana w celu skłonienia do zakwestionowania własnego osądu.

Przykładem gaslightingu może być partner, który mówi, że nie zrobił czegoś, o czym wiesz, że zrobił – do tego stopnia, że ​​zaczynasz kwestionować, czy twoje wspomnienie wydarzenia jest prawdziwe.

Najprościej mówiąc, jest to wmawianie nieprawdziwego przebiegu zdarzeń.

Przemoc psychiczna może przydarzyć się każdemu, w każdym rodzaju związku, w tym przyjaźni, relacji w pracy, związków intymnych lub relacji rodzinnych.

Znęcanie się nad dziećmi i partnerami intymnymi należą do najczęstszych form nadużyć.

Oto kilka przykładów psychicznego znęcania się nad dziećmi:

• krzyki i wyzwiska,
• ciągłe krytykowanie,
• poniżanie dziecka lub mówienie do niego z pogardą,
• obwinianie lub karanie dziecka za problemy dorosłych,
• grożenie, że skrzywdzi się dziecko lub je porzuci,
• nieumiejętność stworzenia bezpiecznego i stabilnego środowiska dla dziecka,
• pozwalanie dziecku być świadkiem przemocy,
• brak troski o dziecko i odmowa pomocy innych dla dziecka.

Oto kilka przykładów znęcania się nad partnerem intymnym:

• kontrolowanie – partner chce wiedzieć, co robisz, gdzie jesteś i z kim jesteś przez cały czas,
• wymóg poznania wszystkich haseł do telefonu, adresu e-mail i kont w mediach społecznościowych w celu śledzenia Twojej aktywności,
• kontrolowanie finansów,
• zazdrość i oskarżanie o zdradę,
• podejmowanie decyzji w twoim imieniu, np. co będziesz jeść lub nosić, bez konsultacji z tobą,
• powstrzymywanie przed spotkaniami z przyjaciółmi i rodziną,
• zniechęcanie do pracy, chodzenia do szkoły lub uczestniczenia w imprezach,
• powstrzymywanie przed uzyskaniem pomocy medycznej lub porady psychologicznej,
• złoszczenie się i wywoływanie strachu, 
• wyzwiska i inna przemoc werbalna,
• infantylizacja – traktowanie jak dziecko,
• wyśmiewanie lub upokarzanie w obecności innych osób,
• grożenie (np. zrobieniem krzywdy, podaniem do sądu)
• grożenie, że sprawca sam sobie zrobi krzywdę z Twojego powodu,
• mówienie takich rzeczy jak: „Jeśli ja nie mogę cię mieć, nikt nie może”.

Co zalicza się do przemocy psychicznej?

Przemoc psychiczna, znana również jako przemoc emocjonalna, obejmuje wszelkie działania, które celowo obniżają poczucie własnej wartości, wywołują lęk, poczucie winy lub wstydu u ofiary.

Typowe formy przemocy psychicznej to:

1. Wyzwiska i upokarzanie – Obrażanie, wyśmiewanie, nadawanie przezwisk, umniejszanie osiągnięć.
2. Kontrola i manipulacja – Próbowanie kontrolowania zachowania, ograniczanie kontaktów społecznych, manipulowanie emocjami, np. poprzez wzbudzanie poczucia winy.
3. Izolowanie od bliskich – Zniechęcanie do spotkań z rodziną i przyjaciółmi, izolowanie od sieci wsparcia.
4. Gaslighting – Wmawianie ofierze, że to ona sama wywołuje problemy, że „przesadza” lub „ma słabą pamięć,” by ją zdezorientować i podważyć jej poczucie rzeczywistości.
5. Groźby – Sugestie lub wprost wyrażone groźby dotyczące krzywdy fizycznej, odejścia, utraty dzieci lub zrujnowania reputacji.
6. Ignorowanie i oziębłość emocjonalna – Milczenie, ignorowanie potrzeb, unikanie kontaktu wzrokowego, odrzucanie emocji ofiary.
7. Nadmierna krytyka i obwinianie – Ciągłe wytykanie błędów, przypisywanie winy za każdą sytuację, nawet za rzeczy niezależne od ofiary.

Przemoc psychiczna może być subtelna i trudna do rozpoznania, ale jej skutki mogą być bardzo poważne – prowadzić do obniżonej samooceny, depresji, a nawet myśli samobójczych.

Każda z tych form ma na celu kontrolę, podporządkowanie i osłabienie ofiary.

Przemoc psychiczna w pracy: poważny problem, któremu należy przeciwdziałać

Przemoc psychiczna to nie tylko domena związków romantycznych i rodzin.

Przemoc psychiczna w pracy to problem, który dotyka wiele osób i może mieć poważne konsekwencje dla ich zdrowia i samopoczucia.

Może przybierać różne formy, takie jak:

• Ciągłe krytykowanie – Niezasłużona krytyka pracy lub osobistych cech pracownika, co prowadzi do obniżenia jego samooceny.
• Izolacja – Ignorowanie, unikanie kontaktu z danym pracownikiem lub wykluczanie go z grupy, co sprawia, że czuje się osamotniony.
• Zastraszanie – Groźby, wyśmiewanie lub agresywne komentarze mające na celu wywołanie strachu i niepewności.
• Manipulacja – Wprowadzanie w błąd lub wykorzystywanie informacji w sposób, który szkodzi innym pracownikom.
• Nadmierne kontrolowanie – Ciągłe monitorowanie działań pracownika, co odbiera mu poczucie autonomii i kompetencji.

Osoby, które doświadczają nękania, często zmagają się z problemami emocjonalnymi, stresem i spadkiem motywacji do pracy.

Dla firm przemoc psychiczna może prowadzić do dużej rotacji pracowników i złej atmosfery w zespole, co wpływa na efektywność całej organizacji.

Aby zapobiegać mobbingowi, ważne jest, aby pracodawcy edukowali swoich pracowników, wprowadzali jasne zasady dotyczące zachowań w pracy oraz tworzyli przyjazne i wspierające środowisko.

Kluczowe jest także, aby ofiary miały dostęp do pomocy psychologicznej, co pomoże im wrócić do zdrowia i poczucia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Skutki i objawy znęcania się psychicznego

Konsekwencje znęcania się emocjonalnego są równie poważne, jak skutki przemocy psychicznej.

Choć rany przemocy psychicznej są niewidoczne dla innych, nie znaczy, że nie istnieją – są ukryte w zwątpieniu w siebie, poczuciu bezwartościowości i nienawiści do samego siebie.

Kiedy przemoc emocjonalna długo trwa, możesz całkowicie stracić poczucie siebie.

Z biegiem czasu oskarżenia, obelgi słowne, wyzwiska, krytyka i gaslighting mogą tak bardzo osłabić twoje poczucie siebie, że nie możesz przestać postrzegać siebie realistycznie.

W rezultacie możesz zacząć zgadzać się ze sprawcą. Kiedy to się stanie, zostaniesz uwięziony w toksycznym związku, wierząc, że nigdy nie będziesz wystarczająco dobry dla nikogo innego.

W końcu możesz wycofać się z przyjaźni i się odizolować.

Co więcej, przemoc emocjonalna może powodować szereg problemów zdrowotnych.

Psychiczne skutki nadużyć obejmują depresję, lęk, a czasem rozwój zaburzeń odżywiania.

Bycie wykorzystywanym emocjonalnie może również wpływać na ciebie fizycznie, powodując wrzody żołądka, kołatanie serca i bezsenność.

Dzieci, które były wykorzystywane emocjonalnie, mogą mieć:

• trudności w szkole,
• problemy ze snem,
• zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja lub bulimia,
• problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja, lęk, niska samoocena i trudności w regulowaniu emocji,
• problemy behawioralne, takie jak agresja, ciągłe kłamstwa lub usilne próby zadowolenia innych,
• problemy ze zdrowiem fizycznym, w tym różne bóle i problemy żołądkowo-jelitowe,
• skłonność do ryzykownych zachowań lub używania substancji w młodym wieku.

Dzieci, które dorastały z agresywnymi opiekunami, mogą mieć problem z rozpoznaniem, że są wykorzystywane, ponieważ może im się to wydawać normalnym zachowaniem.

W rezultacie mogą kontynuować te zachowania i zachowywać się agresywnie lub szukać relacji ze sprawcami w dorosłym życiu.

Jakie są objawy przemocy psychicznej?

Osoby doświadczające przemocy psychicznej często odczuwają szereg objawów, które wpływają na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Typowe objawy to:

1. Obniżona samoocena – Ofiara zaczyna wątpić w siebie, czuje się bezwartościowa i niekompetentna. Może często myśleć, że „nic nie potrafi zrobić dobrze.”
2. Lęk i napięcie – Pojawia się stałe poczucie zagrożenia, niepokój lub uczucie napięcia, zwłaszcza w obecności osoby stosującej przemoc.
3. Poczucie winy i wstydu – Ofiara może być przekonana, że jest odpowiedzialna za wybuchy złości sprawcy lub jego negatywne zachowania.
4. Izolacja społeczna – Przez presję lub manipulację ofiara zaczyna unikać kontaktu z bliskimi i znajomymi, czuje się osamotniona, a często również wstydzi się przyznać do swojej sytuacji.
5. Zaburzenia emocjonalne – Częste huśtawki nastrojów, depresja, apatia lub płaczliwość stają się codziennością.
6. Problemy ze snem – Bezsenność lub koszmary nocne związane z przeżywanym stresem.
7. Zaburzenia fizyczne – Mogą pojawić się bóle głowy, bóle brzucha, problemy trawienne lub inne psychosomatyczne dolegliwości, wynikające z ciągłego napięcia.
8. Strach przed wyrażaniem opinii lub potrzeb – Ofiara boi się mówić, co czuje, lub wyrażać swoje zdanie, aby nie wywołać negatywnej reakcji sprawcy.

Objawy te mogą nasilać się wraz z trwaniem przemocy, często prowadząc do chronicznego stresu, stanów lękowych, a nawet zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Pamiętaj, że przemoc psychiczna jest formą przemocy, która ma realne, długotrwałe konsekwencje i wymaga wsparcia oraz pomocy.

Znęcanie psychiczne – jak sobie radzić i się bronić?

Pierwszym krokiem, który czasem może być najtrudniejszy, jest rozpoznanie, że jesteś wykorzystywany.

Mówiąc szczerze o tym, czego doświadczasz, możesz ponownie przejąć kontrolę nad swoim życiem.

Dowiedz się, czym jest dynamika zdrowych relacji i zacznij postrzegać niezdrowe zachowania takimi, jakimi są. 

Poniżej znajdziesz kilka strategii, które mogą pomóc ci poradzić sobie z przemocą psychiczną.

Opuść sytuację

Jeśli jesteś w sytuacji, w której padasz ofiarą przemocy psychicznej – na przykład ze strony partnera lub członka rodziny, ważne jest, aby zadbać o swoje bezpieczeństwo i opuścić tę sytuację, tak szybko, jak to możliwe. 

W razie potrzeby szukaj pomocy u zaufanych przyjaciół, członków rodziny, sąsiadów, organów ścigania lub organizacji pomocowych.

Przemoc emocjonalna może mieć poważne, długoterminowe skutki, ale może też być prekursorem przemocy fizycznej.

Nie zadawaj się z osobą stosującą przemoc.

Innymi słowy, jeśli sprawca próbuje rozpocząć z tobą kłótnię, zaczyna cię obrażać, żądać od ciebie rzeczy lub szaleje z zazdrości, nie próbuj wyjaśniać, uspokajać jego uczuć ani przepraszać za rzeczy, których nie zrobiłeś.

Bez względu na to, jak bardzo się starasz, nie będziesz w stanie naprawić sytuacji w ich oczach.

Szukaj pomocy

Pamiętaj, że nie ma nic wstydliwego w szukaniu pomocy – wręcz przeciwnie, jest to odważny i ważny krok.

Sytuacja, w której ktoś znęca się nad Tobą psychicznie (lub także fizycznie), może być zbyt trudna, by przejść przez nią samodzielnie.

Istnieją jednak organizacje, instytucje, a także specjaliści, którzy mogą pomóc Ci się z niej wydostać i zacząć nowy rozdział.

Rozważ skorzystanie z psychoterapii, ponieważ przemoc psychiczna pozostawia głębokie ślady, które mogą wpływać na Twoje życie nawet wiele lat po zakończeniu relacji.

Terapia pomoże Ci przepracować emocje, zrozumieć, co się wydarzyło, i odbudować poczucie własnej wartości.

To również miejsce, gdzie nauczysz się zdrowych sposobów radzenia sobie ze stresem oraz leczenia traumy.

Możesz także dołączyć do grupy wsparcia, gdzie spotkasz osoby, które przeszły przez podobne doświadczenia.

W grupie tej znajdziesz zrozumienie, inspirację, a często także konkretne rady, jak stawiać czoła trudnym sytuacjom.

Pamiętaj, że wsparcie innych – zarówno profesjonalne, jak i społeczne – może być kluczowe na drodze do wolności i wewnętrznego spokoju.

Uczyń siebie priorytetem

Zadbaj przede wszystkim o swoje dobro i przestań koncentrować się na zadowalaniu osoby, która Cię krzywdzi.

Postaw siebie na pierwszym miejscu, zwracając uwagę na swoje potrzeby i emocje. Pamiętaj, że zasługujesz na szacunek, spokój i troskę – szczególnie ze strony samego siebie.

Codziennie znajdź czas na aktywności, które poprawią Twój nastrój i pozwolą oderwać się od stresu, takie jak spacer, ulubiona książka, relaksująca kąpiel czy rozmowa z przyjacielem.

Zadbaj o zdrową rutynę: jedz regularne, pożywne posiłki, wysypiaj się, aby mieć siłę radzić sobie z wyzwaniami, i pamiętaj o ruchu, nawet jeśli to krótki spacer lub kilka ćwiczeń w domu.

Pielęgnacja zdrowia fizycznego i emocjonalnego pomaga nie tylko wzmocnić Twoją odporność na codzienny stres, ale też daje energię, by stawiać granice wobec osoby stosującej przemoc.

Pamiętaj, że budowanie siły i poczucia wartości to proces, który zaczyna się od decyzji, by uczynić siebie priorytetem – i zasługujesz na to w pełni.

Ustal granice na nowo

Stanowczo powiedz osobie stosującej przemoc, że nie może już na ciebie krzyczeć, wyzywać cię, obrażać cię, być wobec ciebie niegrzecznym i tak dalej.

Następnie powiedz im, co się stanie, jeśli zdecydują się zaangażować w takie zachowanie.

Na przykład powiedz im, że jeśli będą cię wyzywać lub obrażać, rozmowa się skończy i opuścisz pokój. Kluczem jest podążanie za swoimi granicami.

To upewnia drugą osobę, że mówisz poważnie i że jej emocjonalne nadużycia nie będą tolerowane.

Pamiętaj, by nie komunikować granic, których nie masz zamiaru przestrzegać. Takie czcze groźby upewnią tylko oprawcę, że jest panem sytuacji.

Odrzuć odpowiedzialność za drugą osobę

Mimo swoich najszczerszych starań, nie masz mocy, by zmienić kogoś, kto stosuje przemoc emocjonalną – to ich wybór i ich odpowiedzialność.

Pamiętaj, że nie kontrolujesz ich działań ani nie ponosisz winy za ich decyzje. 

Jedyną rzeczą, nad którą masz kontrolę, jest Twoja własna reakcja i sposób radzenia sobie z sytuacją.

To może być niezwykle trudne, szczególnie gdy przemoc emocjonalna pochodzi od osób bliskich – partnera, członka rodziny czy przyjaciela, kogoś, kogo darzysz uczuciem i kto powinien Cię wspierać.

Przypomnij sobie, że masz prawo postawić granice i zadbać o swoje bezpieczeństwo emocjonalne.

Zbuduj sieć wsparcia

Chociaż trudno jest otworzyć się na temat przemocy emocjonalnej, rozmowa z zaufaną osobą może przynieść ulgę i wsparcie.

Porozmawiaj z kimś, komu ufasz – przyjacielem, członkiem rodziny lub specjalistą – i opowiedz, czego doświadczasz. 

Staraj się spędzać jak najwięcej czasu z dala od osoby stosującej przemoc.

Zamiast tego otaczaj się ludźmi, którzy Cię kochają i wspierają. Taka sieć życzliwych i troskliwych osób pomoże Ci poczuć się mniej samotnie i bardziej zrozumianym. 

Bliscy mogą również dać Ci obiektywne spojrzenie na Twoją sytuację i pomóc odnaleźć siłę, aby zrobić kolejny krok ku lepszej przyszłości.

Co nie działa w przypadku przemocy emocjonalnej?

Czasami próby poradzenia sobie z przemocą emocjonalną lub ograniczenia jej mogą przynieść odwrotny skutek i w rzeczywistości pogorszyć przemoc.

Niektóre taktyki, które nie są skutecznymi sposobami radzenia sobie z nadużyciami, obejmują:

• Kłótnię z oprawcą. Próba kłótni ze sprawcą może eskalować problem i skutkować przemocą. Nie ma sposobu, aby kłócić się ze sprawcą, ponieważ zawsze znajdzie więcej sposobów na obwinianie, zawstydzanie lub krytykowanie. Mogą również próbować odwrócić sytuację i odgrywać rolę ofiary.
• Próba zrozumienia lub usprawiedliwienia sprawcy. Może być kuszące, aby spróbować zrozumieć zachowanie drugiej osoby lub wymyślić wymówki, aby usprawiedliwić jej działania. Znalezienie sposobów współczucia lub zminimalizowania działań sprawcy może sprawić, że opuszczenie sytuacji będzie o wiele trudniejsze.
• Próba uspokojenia sprawcy. Uspokojenie drugiej osoby może wydawać się formą deeskalacji, ale na dłuższą metę ma tendencję do odwrotnego skutku i może służyć do dalszych nadużyć. Zamiast próbować zmienić siebie lub swoje zachowanie, aby dostosować się do zachcianek oprawcy, skup się na ustaleniu jasnych granic i unikaj angażowania się w nie, jeśli to możliwe.

Jak postępować z tyranem psychicznym?

Relacja z osobą stosującą przemoc psychiczną jest wyczerpująca, dlatego warto podjąć kroki, które pomogą Ci się chronić i zachować kontrolę nad własnym życiem:

1. Zachowaj dystans emocjonalny – Osoby stosujące przemoc psychiczną często celowo wywołują negatywne emocje, aby zyskać nad Tobą władzę. Staraj się nie reagować impulsywnie na ich zachowania i unikać wdawania się w konflikty. Zachowaj spokój i postaraj się reagować neutralnie, aby nie dostarczać „paliwa” do dalszej manipulacji.
2. Rozpoznaj techniki manipulacyjne – Osoby te mogą stosować gaslighting (wmawianie, że problem leży w Tobie), zastraszanie, krytykowanie lub obwinianie za swoje działania. Zrozumienie tych taktyk pomoże Ci odróżnić ich manipulację od rzeczywistości i wzmocni Twoją pewność siebie.
3. Stawiaj jasne granice – Określ, co jest dla Ciebie nieakceptowalne, i bądź konsekwentny w ich wyrażaniu. Tyrani często próbują przekraczać granice, dlatego naucz się mówić „nie” i jasno sygnalizować, kiedy ich zachowanie jest nie do przyjęcia. Granice pomogą Ci odzyskać poczucie kontroli.
4. Ogranicz kontakt – Jeśli to możliwe, minimalizuj czas spędzany z osobą stosującą przemoc. Ograniczenie kontaktu – nawet jeśli mieszkacie razem – może zmniejszyć wpływ ich toksycznych zachowań na Twoje samopoczucie.
5. Zadbaj o wsparcie z zewnątrz – Rozmawiaj o swojej sytuacji z bliskimi lub zwróć się o pomoc do specjalisty. Psycholog pomoże Ci zrozumieć, jakie reakcje mogą pomóc w kontaktach z tyranem i jak chronić swoje granice emocjonalne. Wsparcie innych ludzi daje też siłę do stawiania czoła wyzwaniom.
6. Pracuj nad swoją niezależnością – Tyrani często próbują uzależnić od siebie ofiary. Wzmocnij swoją samodzielność, dbając o własne finanse, kontakty towarzyskie i możliwości życiowe. Im bardziej niezależny jesteś, tym mniej będziesz podatny na manipulacje.
7. Rozważ odejście z relacji – Przemoc psychiczna ma destrukcyjny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne. Jeśli osoba stosująca przemoc nie chce się zmienić, a jej działania nadal Ci szkodzą, może być konieczne zakończenie relacji, aby chronić siebie i zadbać o swoje zdrowie.

Kontakt z tyranem psychicznym wymaga wytrwałości i odwagi, aby postawić siebie na pierwszym miejscu.

Ostatecznie masz prawo do życia w bezpiecznym środowisku pełnym szacunku.

Gdzie zgłosić nękanie psychiczne?

Jeśli doświadczasz nękania psychicznego, masz prawo do wsparcia i ochrony. Istnieje kilka miejsc, gdzie możesz zgłosić problem i otrzymać pomoc:

1. Policja – Nękanie psychiczne, zwłaszcza jeśli obejmuje groźby lub przemoc, można zgłosić na policji. Przemoc psychiczna i stalking są przestępstwami, a zgłoszenie ich pozwala na podjęcie działań, takich jak wydanie nakazu zbliżania się lub kontaktu.
2. Prokuratura – Jeśli sytuacja wymaga dodatkowego działania prawnego, można zgłosić sprawę bezpośrednio do prokuratury, która przeprowadzi postępowanie i może wnieść akt oskarżenia przeciw sprawcy.
3. Ośrodki Interwencji Kryzysowej – Te placówki oferują natychmiastową pomoc psychologiczną i prawną dla osób dotkniętych przemocą psychiczną i innymi formami nękania. Zapewniają wsparcie emocjonalne oraz doradztwo, a niekiedy nawet schronienie w nagłych sytuacjach.
4. Specjalistyczne organizacje i fundacje – W Polsce działają organizacje, takie jak Centrum Praw Kobiet, Niebieska Linia, czy Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę, które oferują pomoc prawną, psychologiczną oraz doradztwo. Niebieska Linia prowadzi telefon zaufania i pomoc online, zapewniając anonimowe wsparcie.
5. Psycholog lub terapeuta – Specjaliści mogą pomóc w radzeniu sobie z emocjonalnymi skutkami nękania oraz doradzić, jak postępować w sytuacji przemocowej. Wsparcie terapeutyczne może być kluczowe w odbudowie poczucia bezpieczeństwa i wzmocnieniu psychiki.

Pamiętaj, że nękanie psychiczne jest przemocą, a system prawny i organizacje pomocowe są po to, by chronić Twoje prawa i zapewnić Ci bezpieczeństwo.

Podsumowanie

Przemoc psychiczna jest formą agresji, która polega na systematycznym i celowym nadużyciu wobec drugiej osoby w celu uzyskania kontroli, dominacji i podporządkowania ofiary.

Jest to naruszenie godności osobistej, które nie pozostawia widocznych obrażeń fizycznych, ale może poważnie wpłynąć na zdrowie psychiczne i emocjonalne ofiary.

Źródła

• Cygan, A. (2013). Przemoc psychiczna wobec partnerki w związkach intymnych.
• Dąbkowska M., (2006) Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie jako czynniki ryzyka zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego i dorosłości, Psychiatr. Psychol. Klin. 2006, 6 (4), p. 203-210
• Grygorczuk, A., Dzierżanowski, K., & Kiluk, T. (2009). Mechanizmy psychologiczne występujące w relacji ofiara-sprawca przemocy. Psychiatria, 6(2), 61-65.
• Wróbel, K. (2020). Język jako narzędzie przemocy psychicznej. Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 42(2), 433-444.
• Helios, J., & Jedlecka, W. (2017). Współczesne oblicza przemocy: Zagadnienia wybrane. E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Cudak, S. (2011). Przemoc psychiczna wobec dziecka jako forma dysfunkcji emocjonalnej w rodzinie. Pedagogika rodziny, (1), 2.
• Dorocki, S., & Korzeniowska, J. (2024). Przemoc wobec kobiet w środowisku pracy. Rynek Pracy, 190(3), 53-71.
• Wróbel, K. (2020). Język jako narzędzie przemocy psychicznej. Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 42(2), 433-444.
• Chotkowska, K. (2022). Doświadczanie przemocy w dzieciństwie–skutki w życiu dorosłym. Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 21(1), 57-76.

Autor

Natalia Kocur - Psycholog, Psychoterapeutka

Założycielka Centrum Psychoterapii “Pokonaj Lęk”   Ukończyła psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Certyfikowana Psychoterapeutka Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej (certyfikat nr 1500). Ekspertka zdrowia psychicznego. Więcej