Zespół Kehrera (choroba wdowia): co to takiego?

Zespół Kehrera

Czy kobieta niespełniona seksualnie to norma, czy potencjalne źródło rozwoju zaburzenia?

Co dzieje się, gdy potrzeby seksualne kobiet nie zostają spełnione?

Jak poradzić sobie z tą sytuacją?

Co to jest zespół Kehrera (znany też jako syndrom wdowy)?

Zespół Kehrera to zbiór objawów somatycznych (czyli dotyczących ciała), które wynikają z psychicznego i fizycznego niezaspokojenia potrzeb seksualnych.

Tradycyjnie o zespole Kehrera mówimy w odniesieniu do kobiet.

Kobieta doświadczająca tak zwanego „syndromu wdowy” ma prawidłowy, zdrowy poziom libido, a przy tym jej potrzeby seksualne nie zostają zaspokojone.

Zazwyczaj brak spełnienia seksualnego jest wynikiem trudnej sytuacji życiowej – na przykład śmierci partnera, rozwodu lub długotrwałych rozstań (na przykład związku na odległość).

Kobieta taka zachowuje wierność i nie realizuje swoich potrzeb seksualnych poza związkiem.

Zespołu Kehrera w niektórych przypadkach może doświadczyć też kobieta będąca w związku, która jest odrzucana przez partnera, z którym nie prowadzi satysfakcjonującego pożycia.

Bezpłatny test online depresji

Potrzeby seksualne kobiet

Choć już dawno jesteśmy w XXI wieku, wciąż w wielu miejscach potrzeby seksualne kobiet stanowią temat tabu lub nie są w ogóle brane pod uwagę.

Nawet w środowiskach naukowych temat ten sporadycznie wciąż wywołuje kontrowersje.

W popularnym rozumieniu niestety potrzeby seksualne kobiet często zostają niezrozumiane, spychane na dalszy plan i są powiązane z wieloma szkodliwymi mitami.

Taka sytuacja znacznie utrudnia kobiecie cierpiącej z powodu swoich niezaspokojonych potrzeb seksualnych poszukiwanie pomocy i edukację.

Co więcej, taki stan rzecz jest też zwyczajnie obciążający psychicznie.

Potrzeby seksualne mężczyzn są bardziej widoczne i powszechnie akceptowane niż potrzeby kobiet.

Męska seksualność jest bardziej zrozumiała, przedstawiana jako dominująca i naturalna.

Tymczasem, potrzeby seksualne kobiet mogą być postrzegane jako mniej ważne lub wręcz być całkowicie pomijane.

Kobiety przez to nie mogą w pełni swobodnie wyrażać swoich pragnień, a w efekcie nie otrzymują odpowiedniej uwagi w zakresie zaspokajania tych potrzeb.

Ten stan rzeczy i niedostrzeganie potrzeb seksualnych kobiet może prowadzić do wielu problemów, w tym wpływać negatywnie na samoocenę, poczucie własnej wartości, akceptację swojego działa i płynących z niego sygnałów.

Brak świadomości kobiecych potrzeb seksualnych u mężczyzn może też prowadzić do konfliktów w związkach.

Potrzeby seksualne kobiet są równie ważne, co potrzeby seksualne mężczyzn. Rozwój bliskości emocjonalnej oraz osiągnięcie satysfakcji w sferze seksualnej mają kluczowe znaczenie dla dobrego stanu emocjonalnego i psychicznego.

Co więcej, satysfakcja seksualna ma także wpływ na poziom stresu, a nawet jakość snu.

Dlatego istotne jest, abyśmy rozwijali swoją wiedzę na temat równorzędności potrzeb seksualnych obu płci oraz aby otwarcie komunikować i akceptować różnorodność pragnień i upodobań seksualnych.

Co się dzieje, gdy potrzeby seksualne kobiety pozostają niezaspokojone?

Kiedy potrzeby seksualne kobiety pozostają niezaspokojone, może to prowadzić do różnych konsekwencji dla jej zdrowia psychicznego i fizycznego. 

Niezaspokojone pragnienia seksualne mogą wpływać na samopoczucie, poziom stresu, poczucie własnej wartości oraz jakość relacji.

Niektóre z potencjalnych skutków niezaspokojonych potrzeb seksualnych u kobiet to:

• wysoki poziom frustracji,
• napięcie emocjonalne,
• wysoki poziom stresu i niepokoju,
• trudności z koncentracją i skupieniem uwagi,
• obniżenie poczucia własnej wartości i samooceny,
• problemy ze snem (zazwyczaj bezsenność),
• obniżona satysfakcja z relacji i życia,
• problemy w relacji – szczególnie, że zwykle problemy z seksualnością pary świadczą także o problemach z bliskością emocjonalną i ogólną intymnością w tym związku.

Objawy zespołu Kehrera

Długotrwałe niezaspokojenie potrzeb seksualnych kobiety, która ma prawidłowy poziom libido, może prowadzić nie tylko do wymienionych wyżej konsekwencji psychicznych, ale także do zespołu objawów somatycznych (czyli objawiających się w ciele), znanych jako zespół Kehrera.

W rozwoju zespołu Kehrera początkowo pojawia się stan pobudzenia psychoruchowego, ogólnego napięcia i drażliwości.

Po kilku miesiącach zaczynają się pojawiać dolegliwości fizyczne, w tym: 

• upławy, 
• świąd pochwy, 
• żylaki miednicy i odbytu, 
• zaburzenia miesiączkowania,
• bóle w dolnej części brzucha.

Jak leczyć zespół Kehrera?

Leczenie zespołu Kehrera, podobnie jak lecenie wszystkich innych zaburzeń seksualnych, jest procesem bardzo indywidualnym, wymagającym opieki specjalisty – zwłaszcza dlatego, że niezwykle ważne jest trafne określenie przyczyn tego zaburzenia. 

Generalnie leczenie zaburzeń seksualnych zazwyczaj składa się z kilku ogólnych etapów:

• Diagnoza i ocena: diagnozy dokonuje lekarz specjalista (na przykład ginekolog lub seksuolog), który przeprowadza wywiad medyczny i zleca badania, na podstawie których określa naturę problemu i identyfikuje potencjalne przyczyny.
• Edukacja: większość zaburzeń seksualnych wymaga przede wszystkim edukacji pacjenta, w celu lepszego zrozumienia własnego ciała i płynących z niego sygnałów. Edukacja na temat anatomicznych, fizjologicznych i psychologicznych aspektów seksualności może pomaga zrozumieć procesy, których doświadczają.
• Terapia indywidualna: jeśli źródło problemu leży w psychice, terapia indywidualna pomaga zidentyfikować i rozwiązać problemy emocjonalne czy traumy, które są przyczyną problemu wpływają na ich zdolność do realizowania potrzeb seksualnych.
• Terapia par: gdy problemy seksualne wpływają na relację lub problemy w relacji nie pozwalają na spełnianie potrzeb seksualnych partnerów, terapia par może być skutecznym narzędziem. Partnerzy mogą razem pracować nad jaśniejszą komunikacją, zrozumieniem perspektywy drugiego partnea i poprawą intymności, co może przyczynić się do poprawy życia seksualnego.
• Terapia behawioralna: może pomóc w zakończeniu negatywnych wzorców myślenia i zachowań, które przyczyniają się do problemów seksualnych. Przykładami działań może być stosowanie technik relaksacyjnych, czy wykorzystywanie ćwiczeń mających na celu poprawę postrzegania i akceptację własnego ciała.
• Farmakoterapia: w niektórych przypadkach, gdy zaburzenia seksualne mają podłoże fizjologiczne, lekarz może zdecydować o wprowadzeniu adekwatnych leków.
• Terapia seksualna: seksuolodzy pracują ze swoimi pacjentami nad technikami zwiększającymi przyjemność seksualną, nad lepszą komunikacją w sferze intymnej oraz budowaniem zaufania i akceptacji do samego siebie oraz do partnera.

Podsumowanie

Potrzeby seksualne są naturalną częścią naszej ludzkiej struktury potrzeb – tak samo jak potrzeba jedzenia, picia, oddychania, czy bezpieczeństwa emocjonalnego.

W tym zakresie nie różnimy się płciowo – potrzeby seksualne kobiet istnieją i są równie ważne, co potrzeby seksualne mężczyzn.

Brak spełnienia seksualnego to nie tylko przykra niedogodność, ale potencjalne podłoże poważnych zaburzeń.

Jednym z nich jest zespół Kehrera, czyli objawy fizyczne i psychiczne wywołane długotrwałym niezaspokojeniem potrzeb seksualnych kobiety – na przykład w wyniku nieobecności partnera lub jego odrzucenia.

Źródła

• Tendera, P. (2008). Psychoanaliza a kultura. Estetyka i Krytyka, 13(2/2007-1/2008).
• Zdrojewicz, Z., & Lelakowska, K. (2006). Rola stresu w problemach, zaburzeniach i preferencjach seksualnych. Journal of Sexual and Mental Health, 4(2), 69-79.
• Lew-Starowicz, Z. (2006). Seksualność, a jakość życia człowieka. Przegląd Seksuologiczny, 2(1), 21-26.
• Gapik, L. (2006). Funkcjonowanie seksualne w normie i patologii. Podstawy diagnostyki i terapii. Przegląd terapeutyczny, 1, 1-22.
• Gniatkowska-Rutkowska, J. K., & Satkiewicz, P. G. (2022). Terapia poznawczo-behawioralna seksualnych dysfunkcji bólowych u kobiet. Journal of Sexual and Mental Health, 20.