Żaneta Komar

Wykształcenie i doświadczenie

• Ukończyłam 4 letnie szkolenie psychoterapeutyczne w Szkole Psychoterapii Intra w Warszawie w
  podejściu integracyjnym, którego osią jest psychoterapia humanistyczno – doświadczeniowa
• Ukończony I stopień Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach w Centrum Rozwiązań w Toruniu
• 5 letnie studia magisterskie z psychologii na Uniwersytecie Gdańskim o specjalności Dzieci i młodzieży, jednocześnie posiadam uprawnienia pedagogiczne

• Centrum Psychiatrii Anima w Olsztynie
• Wojewódzki Zespół Lecznictwa Psychiatrycznego w Olsztynie
• Środowiskowy Dom Samopomocy „Familia” w Olsztynie
• Centrum Rehabilitacji i Wsparcia w Olsztynie
• Stowarzyszenie „Nadzieja” w Olsztynie
• Stowarzyszeniu „Autyzm bez tabu” w Gdańsku
• Szkolenie: „Praca wspierająca z osobą z obniżonym nastrojem przejawiającą urojenia w przebiegu wybranych chorób i zaburzeń psychicznych. Przymus bezpośredni”
• Szkolenie: „Praca z osobami z zaburzeniami osobowości”
• Szkolenie: „Praca z osobą z depresją”
• Szkolenie „Praca z osobami dotkniętymi chorobą Alzheimera – formy terapii i opieki. Współpraca z rodziną.”

Opis

Jestem psychologiem i psychoterapeutką w podejściu integratywnym.

W swojej pracy kieruję się postawą psychoterapii humanistycznej stworzonej przez Carla Rogersa.

Zatem najważniejsza jest dla mnie relacja z Klientem oparta na autentyczności, bezwarunkowej akceptacji oraz empatii.

Podczas sesji korzystam także z nurtu EFT i Focusingu. Oznacza to, że nieodzownym elementem procesu jest praca z emocjami Klienta, jego bieżącym doświadczeniem i sygnałami jakie wysyła jego ciało.

Moim celem jest pomoc Klientowi w większej akceptacji samego siebie, w poszerzaniu jego samoświadomości oraz w uzyskaniu przez niego poczucia spójności w tym co myśli, co czuje, czego potrzebuje.

Wierzę, że uzyskanie przez niego głębszej świadomości na temat własnego świata wewnętrznego pozwoli mu ustalić motywy postępowania i wyborów życiowych, a poprzez pracę z emocjami oraz odpowiedni dobór metod radzenia sobie z nimi dokonać zmiany zachowania czy decyzji, jeśli będzie tego chciał.

W pracy z Klientem dążę do tego by był on w stanie samodzielnie sformułować i zrozumieć swój problem, jestem daleka od narzucania mu własnych teorii.

Prowadzę go przez proces, jestem towarzyszem, pomocnikiem, a kierowanie jest bardziej propozycją, w którą stronę podążać, którym problemem się zająć i w jaki sposób. Ostatecznie zgodę wyraża i decyduje Klient, gdyż uważam, że to on zna siebie najlepiej, zna swoje granice i ma największe ku temu kompetencje. Nie oznacza to jednak, że nie kieruję procesem.

Czuję się w pełni odpowiedzialna za to co dzieje się podczas sesji, za dobór odpowiednich metod pracy
oraz dbam o bezpieczeństwo Klienta podczas sesji.

W swojej pracy czerpię także ze skarbów określonych przez nurty poznawczo-behawioralny i psychodynamiczny.

Innymi słowy podejście integratywne pozwala mi na dostosowanie sposobu pracy do potrzeb i możliwości Klienta.

Swoją pracę poddaję regularnej superwizji, po to by móc utrzymywać oraz podwyższać standardy pomocy swoim Klientom.

Odbyłam psychoterapię własną, co pozwoliło mi na odkrycie własnych motywów postępowania i
decyzji życiowych, nawet tej związanej z wyborem zawodu.

Dzięki temu uzyskałam także większy obiektywizm w procesie z Klientami, łatwiej mi oddzielić się od własnych spraw i wejść w świat wewnętrzny Klienta podczas sesji oraz przyjąć jego perspektywę.

Z pozycji książkowych, które uznaje za bardzo wartościowe polecam:

1. „Człowiek w poszukiwaniu sensu”; Victor E. Frankl.

Książka do której wracam co jakiś czas, za każdym razem na innym poziomie jej rozumienia. To pozycja, która jest niezwykle poruszająca ale także skłania do refleksji na temat ludzkiego życia. Daje także nadzieję, że nawet w najgorszym i najbardziej traumatycznym cierpieniu można odnaleźć sens oraz że może się ono przyczynić do wzrostu i pozytywnego rozwoju własnej osobowości.

2. „Terapia wewnętrznego dziecka”; Paweł Karpowicz.

Pozycja napisana w sposób lekki, jednak dla mnie jest za każdym razem tak samo poruszająca. Książka pozwala zaznajomić się z tematem wewnętrznego dziecka, które każdy z nas nosi w sobie i które determinuje nasze dorosłe życie. Ponadto opisy perspektyw dziecięcych w różnym wieku pozwalają rozwinąć empatię, realnie wczuć się w przeżywanie dziecka i tym samym zmienić sposób bycia z dzieckiem w relacji poprzez rozbudzenie ciekawości na temat motywów jego zachowania, a nie oceny czy krytyki oraz przypisywania celowych intencji np. „wymuszanie płaczem”. Książka pozwala zrozumieć, że to co my dorośli nazywamy „niegrzecznym, uporczywym zachowaniem” jest w rezultacie efektem niezaspokojonych potrzeb małego człowieka.

3. „Dar terapii”; Irvin D. Yalom

Pozycja ta z jednej strony ukazuje obraz sesji psychoterapeutycznych, co może zaspokajać ciekawość na temat tego, co dzieje się w procesie oraz w jaki sposób może on przebiegać. Z drugiej zaś strony przedstawia ludzką stronę psychoterapeuty. Irvin Yalom moim zdaniem w swojej pracy wychodzi poza sztywne ramy podejść psychoterapeutycznych i odznacza się niezwykłą empatią w
stosunku do swoich Klientów przez co dla mnie jest wzorem do naśladowania. Takiego psychoterapeuty życzyłabym sobie i każdemu, kto rozpoczyna proces. Książka napisana jest w przystępny sposób i ukazuje szerokie spectrum problemów z jakimi zgłaszają się Klienci.

Prywatnie

Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą dwójki chłopców oraz przysposobionego psiego
chłopca Springer Spaniela Walijskiego.

Moim dodatkowym zainteresowaniem jest aranżacja wnętrz i ogrodów. Uwielbiam bawić się łączeniem stylów, poszukując przy tym własnego.

Lubię także czytać książki pozwalające mi zgłębić wiedzę psychoterapeutyczną oraz pozycje poruszające problemy społeczne.