Emilia Lech
Psycholog, Psychoterapeutka- Osoby dorosłe i seniorzy
- Trudności w relacjach
- Kryzysy i trudne sytuacje życiowe
- Stres
- Zaburzenia nastroju
- Niskie poczucie własnej wartości
- Jedzenie pod wpływem emocji
Zarezerwuj wizytę:
Więcej o mnie
Wykształcenie i doświadczenie
- Psychologia – specjalność psychologia kliniczna, SWPS, dyplom nr 34725
- Psychoterapia – w trakcie czteroletniego całościowego szkolenia w Terapii Poznawczo-Behawioralnej, Crescentia, rekomendowanej przez PTTB
- Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach – I i II stopień, w Centrum TSR
- Terapia Koherencji – I i II stopień
- Pedagogika – specjalność wczesnoszkolna, UMK, dyplom nr 10829/H
- Staż – Ośrodek Interwencji Kryzysowej
- Wolontariat – Dom Pomocy Społecznej
- Szkolenia – Pacjent z poczuciem beznadziei, Racjonalna Terapia Zachowania, Jak pracować z pacjentami z zaburzeniami odżywiania, Co każdy terapeuta powinien wiedzieć o pacjentach, którzy zajadają stres
Opis
Zanim zostałam psychologiem, swoje doświadczenie zdobywałam m.in. w placówkach niepublicznych i oświatowych. Swoją pasję do pracy z drugim człowiekiem, realizowałam również podczas wieloletniego doświadczenia, zdobywając je w branży, pozornie niezwiązanej z pomocą psychologiczną.
Pracowałam w biznesie i dzięki temu rozumiem trudności w radzeniu sobie, jakich doświadcza człowiek, pracujący w atmosferze napięcia i presji na osiąganie coraz to lepszych wyników.
Całość doświadczeń zawodowych i osobistych zaowocowała chęcią zmiany, która jak niemal każda, z początku wydawała się trudna, jednak w konsekwencji, przyczyniła się do znaczącej poprawy jakości życia.
Jestem psychologiem, pedagogiem i psychoterapeutką poznawczo-behawioralną w trakcie szkolenia. Należę do Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej (CBT). Pracuję z poszanowaniem zasad etycznych psychologów oraz psychoterapeutów CBT. Ukończyłam szkolenie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach stopień podstawowy i zaawansowany, a także kurs podstawowy i zaawansowany z Terapii Koherencji.
Nieustannie poszerzam swoją wiedzę, między innymi uczestnicząc w szkoleniach dedykowanych psychologom, psychoterapeutom i psychiatrom, aby jak najskuteczniej pomagać. Z tego też powodu wybrałam nurt terapii poznawczo-behawioralnej, ponieważ
jest to modalność, która łączy ze sobą istotność relacji terapeutycznej ze stosowaniem sprawdzonych sposobów pracy nad trudnymi emocjami, myślami, zachowaniem, które wpływają na siebie nawzajem. Zrozumienie tych zależności przyczynia się do zdobycia umiejętności właściwego reagowania na nie, co wiąże się z lepszym radzeniem sobie w codziennym życiu.
W przeszłości, w swojej pracy badawczej analizowałam m.in związki jedzenia pod wpływem emocji, sposobów ich regulacji i samooceny, z występowaniem nadwagi i otyłości. Wyniki tych badań, a także analiza licznych publikacji i artykułów naukowych, przyniosły głębsze zrozumienie zagadnień i problemów związanych z zaburzeniami odżywiania.
Podczas stażu w Ośrodku Interwencji Kryzysowej, do którego zgłaszają się osoby znajdujące się w różnego rodzaju kryzysach psychicznych, rozwojowych i egzystencjalnych, kolejny raz miałam okazję dostrzec jak ważne jest, aby pomoc dotarła do potrzebującej osoby w odpowiednim momencie, a także, aby człowiek doświadczający cierpienia nie musiał borykać się z nim samotnie. W psychoedukacji kierowanej do osób dorosłych i młodzieży skupiłam się na roli prawidłowych sposobów regulacji emocji, znaczeniu więzi i przynależności.
Pracuję z osobami zmagającymi się z różnego rodzaju trudnościami, które doświadczają zaburzeń lękowych, nastroju, problemów w relacjach, niskiej samooceny, zaburzeń odżywiania, samouszkodzeń. Do każdej z osób zgłaszającej się po pomoc podchodzę indywidualnie i tak też dobieram sposoby pracy z nią, wykorzystując elementy terapii poznawczo-behawioralnej, w tym tzw. trzeciej fali (terapia akceptacji i zaangażowania, mindfulness, terapia schematów) i terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach.
W swojej pracy zwracam szczególną uwagę na pełną zrozumienia relację z drugim człowiekiem, którą od początku staram się budować w atmosferze zaufania i akceptacji. W bezpiecznych warunkach łatwiej jest powiedzieć o tym, co utrudnia funkcjonowanie, z czym osoba potrzebująca pomocy chciałaby sobie poradzić. Dzięki temu możemy określić cel i wybrać sposoby jego realizacji, aby małymi krokami zbliżać się w kierunku zmiany. Wierzę, że każdy bez wyjątku, skrywa w sobie potencjał do przezwyciężania trudności i rozwijania się. Zaczyna to być osiągalne, kiedy człowiek, przy odpowiednim wsparciu dostrzeże zasoby, którymi dysponuje, a następnie stopniowo zaczyna z nich korzystać i przeżywać życie jakiego pragnie.
Dzięki terapii własnej znane jest mi bycie „po tej drugiej stronie” w relacji terapeutycznej, które choć czasem wymaga wysiłku, to zawsze jednak przynosi poprawę w znaczących relacjach, radzeniu sobie z trudnościami i ogólnym funkcjonowaniu. Stąd też wiem jak ważny jest każdy, nawet najmniejszy krok, jakiego dokonujemy w drodze do lepszego życia.
Swoją ofertę kieruję do osób, które potrzebują wsparcia, ponieważ pewne zdarzenia lub sytuacje, w których się znalazły stanowią dla nich nadmierne obciążenie. Pragnę pracować z człowiekiem, który czuje, że trudności jakich doświadcza, utrudniają codzienne funkcjonowanie, pogarszając samopoczucie, a także relacje z innymi.
Zapraszam do współpracy osoby dorosłe, doświadczające:
- trudności w relacjach, w pracy, w codziennym funkcjonowaniu;
- trudności w radzeniu sobie z kryzysem życiowym i emocjonalnym;
- uciążliwych myśli i emocji;
- jedzenia emocjonalnego;
- poczucia straty, rozstania;
- stresu i poczucia przeciążenia;
- zaburzeń nastroju, lękowych, adaptacyjnych;
- chęci rozwoju i samopoznania;
- niskiego poczucia własnej wartości i braku zadowolenia z siebie;
- poczucia pustki;
- trudności wychowawczych;
Książki, które polecam to:
- „Z wielką odwagą” Brene Brown. Zaskakująco, życie z wielką odwagą, nie jest życiem pozbawionym lęku. Wielka odwaga to szczególny rodzaj siły, którą zyskujemy dzięki odsłonięciu własnej wrażliwości i podjęciu ryzyka zranienia lub porażki. Nasza wrażliwość, mimo, że niejako wystawia nas, ludzi na odczuwanie trudnych emocji, takich jak lęk, żal czy rozczarowanie, to jednocześnie jest źródłem empatii, miłości i przynależności. Pełna ciepła, poczucia humoru i niezwykłej wręcz umiejętności trafiania w samo sedno Brene, nadaje w tej książce nowe znaczenie odwadze i poczuciu więzi z innymi
- „Życie warte przeżycia” Marsha Linehan. W tej książce, twórczyni terapii dialektyczno-behawioralnej, oprócz prezentacji technik radzenia sobie ze stresie
i regulacji emocji, zaprasza nas do swojej podróży przez życie. Opowiadając
w niezwykły sposób o pełnej bólu i życiowych rozterek egzystencji, udziela czytelnych wskazówek, jak z życia na krawędzi, uczynić „życie warte przeżycia”.Mottem Linehan stało się powiedzenie: „Nie można poprzez myślenie nauczyć się nowych zachowań – to poprzez nowe zachowania można nauczyć się nowego myślenia”. - „Raje utracone”. Nowa powieść Erica-Emmanuela Schmitta, autora ,,Oskara i pani Róży”, przenosi nas do czasów początków cywilizacji. Wraz z postacią, która posiada niezwykłą moc nieśmiertelności, udajemy się w podróż przez tysiąclecia
i obserwujemy zmieniający się świat. Autor w tej książce ukazuje, że nasze osobiste „raje utracone” są jedynie złudzeniami, które warto porzucić po to, by wziąć odpowiedzialność za nadchodzące jutro. Tym razem śmiało można „ocenić książkę po okładce” – która jest równie interesująca jak treść.
Zapraszam do współpracy.
Prywatnie
- Miłośniczka czytania, spędzania czasu z bliskimi, spacerów nad morzem, supowania, jazdy na rowerze i hulajnodze