Aleksandra Tubisz-Pakalska

Wykształcenie i doświadczenie

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu- studia jednolite magisterskie;
  kierunek: Psychologia, specjalność: Seksuologia Kliniczna i Psychologia
  Edukacji; numer dyplomu: 204332; Tytuł pracy magisterskiej: “Mentalizacja, zaangażowanie interpersonalne i satysfakcja ze związku romantycznego a dorastanie w rodzinie alkoholowej”
• Krakowskie Centrum Psychodynamiczne – studia podyplomowe, kierunek:
  Psychoterapia Psychodynamiczna (w trakcie)
• Kursy i szkolenia organizowane przez Instytut Pomocy Profesjonalnej i Centrum Psychoterapii
• Wolontariat w Fundacji Ronić po ludzku

Opis

Jestem Ola, psycholożka z pasji i wykształcenia. Ukończyłam studia magisterskie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (specjalność z seksuologii klinicznej oraz psychologii edukacji).

Narzędzia do niesienia pomocy rozwijam w ramach 4-letniego szkolenia w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym – ośrodku akredytowanym przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Szczególnie bliska jest mi Teoria Relacji z Obiektem, a także Terapia Skoncentrowana na Przeniesieniu (TFP).

W swojej pracy najbardziej lubię drugiego człowieka. Wierzę, że zbudowanie relacji opartej na autentyczności, zrozumieniu i zaufaniu pomoże rozwiązać nawet największe trudności, a warto zaznaczyć, że “człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce” :).

Początkowo moja praca zawodowa związana była z dziećmi. Doświadczenia zdobyte podczas współpracy z wciąż nieukształtowanymi i bardzo dynamicznie rozwijającymi się jednostkami przyniosły mi szeroki pogląd wpływu wczesnodziecięcych doświadczeń na zasoby posiadane w dorosłości.

Specjalizuję się w psychoterapii osób dorosłych. Pomagam tym, którzy doświadczają intensywnych i niezrozumiałych emocji, niezadowolenia z otaczającej rzeczywistości, braku satysfakcji z relacji i wykonywanej pracy.

Wspieram osoby, które znalazły się na “życiowym zakręcie” i chcą pokonać go wspólnymi siłami. Kluczowym jest dla mnie zrozumienie problemu pacjenta, zarówno z perspektywy przyczyn ukrytych w doświadczeniu, jak i skutków odczuwanych w teraźniejszości.

W pracy klinicznej kieruję się Kodeksem Etycznym Psychologa PTP, gwarantując pełną poufność i anonimowość. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, a swoją pracę poddaję regularnej superwizji.

Wśród wielu książek, które mnie ukształtowały, te- poniżej wymienione, zasługują na wyróżnienie i polecenie:

• „O miłości i przywiązaniu”
  Książka autorstwa twórcy teorii przywiązania, ukazuje, jak wczesnodziecięca relacja z opiekunem oddziałuje na nasze późniejsze związki i zdolność do tworzenia zdrowych relacji. Książka ta pomaga zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw emocjonalnych więzi, a także ich rolę w kształtowaniu zdrowia psychicznego i sposobu budowania bliskości z innymi w dorosłym życiu.

• „Emocjonalne pułapki przeszłości. Jak przełamać negatywne wzorce zachowań?”
  Książka pokazuje jak wcześniejsze doświadczenia emocjonalne wpływają na nasze obecne zachowania i decyzje. Autorzy definiują „emocjonalne pułapki” jako wzorce myślenia, które mogą sabotować nasze życie, a także oferują praktyczne narzędzia do ich identyfikacji oraz przezwyciężenia. Książka kładzie duży nacisk na znaczenie samoświadomości oraz wsparcia zewnętrznego w procesie zmiany.A dla tych, którzy preferują przekaz audiowizualny:
• „Requiem dla snu”
  Film ukazujący destrukcyjny wpływ uzależnień na życie czterech postaci. W miarę jak bohaterowie pogrążają się w swoich nałogach, ich marzenia i ambicje zostają zniszczone, a relacje ulegają rozpadowi. Produkcja porusza trudne tematy samotności, rozpaczy i degradacji ludzkiej psychiki.

Prywatnie

• Zapytana o to co lubię najbardziej, odpowiem Ludzi. Lubię poznawać, pytać, a w
  konsekwencji rozumieć więcej. Lubię filozoficzne dysputy i small talki.
• Lubię być też w domu – mojej prywatnej bezpiecznej przystani. W wolnych chwilach chwytam po książki, a domowe obowiązki umilają mi podcasty kryminalne (takie jak „Kryminalne zbrodnie”
  czy „Stanowo”).
• Lubię też malować, ale ograniczone zdolności artystyczne i wspomniana wcześniej słabość do gatunku ludzkiego sprawiły, że zamiast po płótnie maluję po twarzach. Niektórzy zwą to makijażem 🙂