Martyna Sozańska

Wykształcenie i doświadczenie

• Psychologia, Specjalność: Psychologia Kliniczna Człowieka Dorosłego, Uniwersytet SWPS
  (nr dyplomu: 35846)
• W trakcie akredytowanego 4-letniego szkolenia z terapii poznawczo-behawioralnej w
  Centrum CBT-EDU
• Psycholożka i Interwentka Kryzysowa w Centrum Wsparcia dla Osób w Kryzysie
  Psychicznym, Fundacja ITAKA
• Psycholożka w Fundacji Mama na Huśtawce
• Roczny Praktyczny Kurs Interwencji Kryzysowej, Instytut Terapii Poznawczo-Behawioralnej
• Roczny staż w obszarze pomocy psychologicznej osobom doświadczającym straty i żałoby,
  Fundacja NAGLE SAMI
• Wolontariat w obszarze pomocy psychologicznej użytkownikom substancji
  psychoaktywnych, Społeczna Inicjatywa Narkopolityki
• Studium Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach – I stopień, TSR
• Trening Umiejętności Społecznych – I i II stopień, Pomoc Autyzm

Opis

Jestem psycholożką i psychoterapeutką w trakcie 4-letniego akredytowanego szkolenia z terapii
poznawczo-behawioralnej. Pracuję z osobami dorosłymi i młodzieżą od 16 roku życia.

Nurt poznawczo-behawioralny był dla mnie naturalnym wyborem. Doceniam, że psychoterapia
poznawczo-behawioralna opiera się na solidnych dowodach naukowych, co zapewnia jej skuteczność
i rzetelność.

Jestem głęboko przekonana, że przestrzeń terapeutyczna powinna stanowić bezpieczny azyl, miejsce
akceptacji i zrozumienia, gdzie każdy może swobodnie dzielić się swoimi doświadczeniami,
trudnościami i potrzebami.

W swojej pracy kieruję się podejściem zorientowanym na osobie klienckiej.

Mam przekonanie, że proces zmiany i rozwijanie elastyczności psychologicznej opierają się na
współpracy i wspólnym zaangażowaniu. Kluczowe jest dla mnie budowanie relacji terapeutycznej
opartej na empatii, szacunku i otwartości.

Pomagam w zrozumieniu, jak nasze myśli, emocje i działania wzajemnie na siebie wpływają, a także
jakich zmian można w nich dokonać, by realnie wpłynęły one na nasze życie.

Wspólnie z osobą kliencką skupiamy się na rozpoznaniu indywidualnych schematów
odpowiedzialnych za aktualne trudności. Jako zespół staramy się uczynić te wzorce bardziej
przystosowawczymi w procesie uczenia się.

W swojej praktyce wykorzystuję techniki terapii poznawczo-behawioralnej. Sięgam również po
narzędzia z dorobku tzw. trzeciej fali terapii CBT, takie jak terapia akceptacji i zaangażowania (ACT).

Pracuję z osobami doświadczającymi:

• zaburzeń lękowych
• zaburzeń nastroju (depresja)
• kryzysu suicydalnego
• przemocy
• silnego stresu i trudnych sytuacji życiowych
• straty i żałoby
• trudności związane z neuroróżnorodnością (ADHD)
• trudności w relacjach
• trudności wychowawczych
• trudności w środowisku pracy

Na bieżąco staram się rozwijać i poszerzać swoje kompetencje, uczestnicząc w kursach i szkoleniach
dla psychologów i psychoterapeutów. Należę do Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i
Behawioralnej.

Pracuję pod stałą superwizją, co jest dla mnie cennym zasobem w rozwijaniu umiejętności do
samokrytyki, uważności i empatii, a także wprowadzania adekwatnych interwencji w procesie terapii.

Książki, które gorąco polecam to:

• “Schizofrenia”, Antoni Kępiński – czuję głęboką wdzięczność posiadając III wydanie tej niezwykłej
  pozycji z roku 1979. Książka jest zaproszeniem w świat przeżyć i doświadczeń osób chorych na
  schizofrenię. To co wyróżnia tą pozycję i czyni ją absolutnie wyjątkową, to czuły, pełen szacunku i
  fascynacji stosunek lekarza do chorego.
• “Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem”, Oliver Sacks – autor książki, neurolog i
  psychiatra, zaprasza czytelników w głąb ludzkiej psychiki, tworząc zbiór fascynujących przypadków
  osób chorych neurologicznie. Książka skłania do refleksji nad złożonością funkcjonowania naszego
  układu nerwowego, a lekkie pióro nie pozwala się oderwać od tej pozycji.
• “Nieznośna lekkość bytu”, Milan Kundera – niezwykła pozycja literacka, przy której towarzyszy mi
  niezmiennie ta sama refleksja – jak dobra jest ta książka! Myślę, że każdy, kto zdecyduje się po nią
  sięgnąć, doświadczy czegoś bardzo osobistego. Według autora, naszej codzienności towarzyszy
  (nieznośna) lekkość, a życie nieustannie przelatuje nam przez palce. To co nadaje naszej egzystencji
  sens, to głębokie doświadczanie emocji.

Prywatnie

• Prywatnie jestem fanką swojego rodzinnego życia, które wiodę z mężem, synem i dwiema suczkami
  rasy chihuahua.
• Kocham jesień i kojące chwile w towarzystwie dobrego filmu czy książki, w których nie może zabraknąć kocyka i ciepłej herbaty. Natura to mój drugi dom. Staram się czerpać z
  obcowania z nią wszystkimi zmysłami.